Het aftellen is begonnen. Afgelopen maandag is Karlijn teruggekeerd naar huis en ik volg haar aanstaande zondag. Het is genoeg geweest en ook tijd om mijn (werk) leven weer op te pakken in Nederland!

Na een heerlijke 3 weken met mijn dochter gereisd te hebben merkte ik tevens dat het weer alleen zijn me zwaarder valt nu…….

De afgelopen maanden heb ik veel gezien, gedaan en gevoeld maar vooral ook geleerd.

Vele bijzondere plekken en momenten zijn de revue gepasseerd. Zowel in de Filipijnen als in Bali en alles wat hier tussen lag! Van onder andere grotten, vulkanen tot watervallen, van een prachtige onderwaterwereld tot idyllische stranden, van zonsondergangen tot een maanopkomst (jawel op de Gili's gezien!) Maar vooral ook al het moois wat andere culturen en de tropen je presenteren. Ja, ik heb veel gezien wat me heeft ontroerd, laten schrikken, verafschuwt soms (o.a. dierenleed!) en op bepaalde momenten heeft verbaasd. Maar bovenal, wat heb ik kunnen genieten van al dit moois en wat zal ik hier de rest van mijn leven van nagenieten!!!!

Het oppakken van mijn rugzak en alleen op reis gaan was best even spannend toch! En afscheid nemen is nou ook niet mijn sterkste kant…….Nu had in eerste instantie deze reis naast het vrijwilligerswerk ook een ander doel. Maar ach, alles was al geregeld en ik had mezelf dan ook ingeprent: door 'in het diepe te springen' kom je beter tot nieuwe inzichten en inspiratie dan in de 'afwachtstand' te blijven zitten!

Terugkijkend op alle ervaringen van de afgelopen maanden heeft het me zeker nieuwe inzichten gegeven. Maar ook nog meer doen beseffen dat ik ongelofelijk veel lieve mensen om me heen heb!!!

Ik was dan wel letterlijk alleen op reis, maar figuurlijk zeker niet. Dat was heel fijn en dank dan ook dat jullie met me meegereisd hebben. We hebben er een mooie herinnering van gemaakt toch?

Liefs