Vandaag (maandag) mijn luxe hotel verwisseld met een soort huisje op het strand en grenzend aan een stukje mangrove in de zee. Wederom back to basic en zit in the middle of no where……. En er is niemand hier! Begin toch wel iedereen om me heen te missen. Mijn eerste ontmoeting alweer met een zwart/witte hagedis in de kamer. Schrok me kapot…… Blijf het toch steeds lastig vinden om mijn angst voor deze 'wilde' dieren te overwinnen. Daarnaast lopen hier allemaal honden (aantal afschuwelijke magere), kippen, geiten en vliegen er allerlei andere dieren rond. Het waait momenteel enorm dus niks te doen. Het spelen van Solitair op m'n telefoon , lezen en schrijven is even waarmee ik het moet doen nu. Gelukkig ben ik vanmiddag even naar een supermarkt geweest en heb wat fruit, een biertje (jawel!) en wat te knabbelen gekocht. En daar even een goede maaltijd gegeten. Hier is namelijk niets te krijgen. Toen ik terugkwam lag er een hondje dood op het terrein. Kon het even niet meer aanzien en ben dan ook in mijn huisje gaan zitten! Internet is tevens geen succes hier…… Had me dit beter voorgesteld en ook dat ik meer contact met iedereen kon hebben. Het is wel erg alleen en ben je erg op jezelf aangewezen op deze manier. Dus ik moet het anders gaan doen heb ik me bedacht. Heb vanmorgen nog in het hotel via internet vliegtickets etc gezocht en mijn plan wat geprobeerd concreter te maken. Helaas lukt het niet om dit verder uit te werken. Hoop zo dat ik morgen wat beter internet heb en in ieder geval de rest van mijn verblijf in de Filipijnen kan boeken. Dat geeft meer rust en minder stress merk ik! En ook qua kosten iets beter beheersbaar, dan ad hoc dingen te moeten besluiten. Dit is nu het geval en resultaat van waar ik nu zit. Via AirBnB gevonden en dacht nog even dat het in El Nido was (in het Noorden van Palawan), maar bleek dus in Puerto Princessa te zijn….. Niet erg want was al lang blij dat ik de komende dagen even verblijf had! Op de foto's zag het er allemaal top uit. De eigenaar kwam me zelfs persoonlijk ophalen van het hotel met zijn eigen auto. Dus so far leek het een schot in de roos. Dus mijn verwachtingen waren hoog v.w.b. de accommodatie. Zoals zoveel hier in de Filipijnen loopt alles anders en moest ik wederom mijn verwachtingen bijstellen. Een huisje op palen en verder is hier niets te doen….De eigenaar van 'Clarkville Camp' , Rafael, is echter heel erg aardig en behulpzaam. Een Filipijnse man die in USA heeft gewoond en een soort makelaar/projectontwikkelaar is hier en niet geheel onbemiddeld blijkt. Hij heeft veel grond en huizen hier in Palawan begrijp ik nu en doet veel aan ontwikkelen van projecten, waarbij de natuur en cultuur gewaarborgd blijven. Het verhuren via Air BnB is voor hem eigenlijk een soort bijzaak. Vanmorgen, na een eerste onrustige nacht waarin ik twijfelde om hier langer te blijven, werd ik verrast met prachtig weer en een uitgebreid ontbijt welke bestond uit wel 4 gebakken eieren, bananen en pancakes met honing. Meer dan de helft heb ik aan de hondjes gegeven en heb vrienden erbij gekregen ;-) Daarna werd ik uitgenodigd door Rafeal om mee te gaan naar een van zijn projecten (een viewpoint in aanbouw) in Nagtabon Beach en ben tevens bij een stukje land gaan kijken die hij voor iemand anders wil aankopen. Ik val van de ene in de andere verbazing hier. Met zijn auto zijn we vervolgens naar het noorden gegaan en uitgekomen bij Nagtabon Beach, een verborgen stukje paradijs, waarvan Rafael een van de aandeelhouders is. En wow momentje! Hij heeft me afgezet bij een vriend en zijn vriendin die een soort 'kasteel' op het strand hebben gebouwd. Vandaag dus lekker kunnen relaxen bij Olivier en Jane, een broodje hamburger gegeten, soort cocktail gedronken en genoten van een prachtige baai waar bijna niemand verder was. Aan het eind van de dag pikte Rafael me weer op en ben ik getrakteerd op een mooie sunset vanaf zijn viewpoint. Besef me nu toch ook wat een mazzelaar ik ben met deze eerste stap van alleen reizen en de hulpvaardigheid van mensen. Universe is taking care of me real good these days ;) Morgen ga ik een dagtrip maken naar Sabang, alwaar de Underground River is. Een van de 7 wereldwonderen en staat tevens op lijst van Unesco Werelderfgoed. Ben benieuwd. Nu eerst weer een nachtje onder mijn klamboe in het huisje doorbrengen……. Vandaag om 6 uur op voor een excursie naar de Underground River. (zie : https://www.youtube.com/watch?v=KpRHRh9PaRU) Dus ook het spitsuur meegemaakt in Puerto Princessa. Erg grappig, het verkeer (jeepneys, trycycles, mini vans, brommers met hele families en auto's) gaat kriskras door elkaar heen en er zijn weinig verkeersregels. Toeteren als je inhaalt en gas geven als je een weg op gaat ;-) Na een 2 uur durende rit in Sabanga aangekomen. Een klein havenplaatsje, waar je op een typische Filipijnse boot gezet wordt. Na 2 uur wachten trouwens , want dit wereldwonder trekt honderden toeristen (veel Chinezen…)per dag!! ik kwam een Deens stel tegen en met hen heb ik gezellig maar op een terrasje gezeten. Klinkt allemaal exotisch maar een goed kop koffie of thee is er niet te krijgen hier. Koffie is gewoon oploskoffie met zakje creamer en thee is veelal niet op voorraad. Zwemvesten zijn hier verplicht overigens. Waarom? Dat vraag ik me maar niet af, maar gelet op de hoge golven op de zee begrijp ik het wel……. Een excursie doen hier bestaat uit veel wachten en dus geduld hebben. Op weg naar de Underground River hoor je van de gids de Do's en Don'ts. Waar je veelal op moet letten zijn de apen tijdens een korte de wandeling door een soort regenwoud naar de Underground River. Ik hoorde ze wel, maar heb er geen kunnen spotten. Aan het eind van het pad kom je bij een prachtige lagune en hier lagen de bootjes voor de tour over de rivier. Wederom 2 en half uur moeten wachten ;-( voordat je met een helm eindelijk de toer kunt maken. Na dus ongeveer 5 en half uur wachten vaar je met z'n tienen door een soort grot met prachtige sculpturen en heel veel vleermuizen…. Indrukwekkend, maar vanwege het wachten best een lange dag voor 45 minuten varen over de River……. Net teruggekomen, wederom alles donker hier en niets te beleven. Ga morgen mezelf trakteren op een paar nachten hotel hier in de buurt. Ik kan bijna niet iets plannen en wil even rust hebben.Maar ook mijn verjaardag in "stijl" vieren ;-) Met Rafael net een rondje gemaakt en voor 2 nachten hotel Asturias geboekt in Puerto Princessa. Heerlijk vooruitzicht en eindelijk even goed internet ook!! Proost voor nu ;-)